Yaşama sevinci

yemek yapmak,fotoğraflarını çekmek, bloğuma yazmak,yüzmek,güneşlenmek,çikolata yemek,bira-patates yemek,ormanda yürüyüş yapmak,canlı müzik dinlemek,şarkı söylemek,evimi dekore etmek,yeni eşyalar almak,gezmek,yeni mekanlar keşfetmek,yaşamak yaşamak istiyorum!!

hani giderken bana demiştinya sen ;)

Egolomanyaklıklarımız

Oktay Kaynarca evlenmiş.Google'da Oktay Kaynarca ve sevgilisi yazınca Özgü Namal'la bir sürü güzel fotoğrafı çıkıyor.Bende google gibi Oktay Kaynarca ve Özgü Namal'ı beraber hatırlayacağım hep.İbrahim Kutluay'la Demet Akalın'ı,İlker İnanoğlu'yla Güzide Duran'ı,Cem Yılmaz'la Cansu Dere'yi.. Ayrılmalarını ben bile kabullenemezken,onlar napıyor acaba.Napıcak  unutuyor gidiyor,unutulmayan efsane aşklar sadece filmlerde,şarkılarda oluyor.Ah zaten işte o şarkılar yok mu o filmler, ne oluyorsa hep onların yüzünden..

Tam unutmuşsun normal hayatına devam ediyorsun,bir şarkı duyuyorsun;fabrika ayarlarına dönüş.Hadi yeni baştan toparlan yine,aynı teselliler,kızgınlıklar,kırgınlıklar,sil baştan..

-Ama bizimki çok farklıydı,biz birbirimiz için yaratılmıştık,o sürtük çıkmasaydı onun karşısınaaa!!

Yok canım benim, değil işte,kimse birbiri için yaratılmış değil bak ne büyük aşklar bitiyor..

Birini sevdiğin zaman istiyorsunki hep onunla kal.Bir sürü benzer nokta buluyorsun,tesadüflere bağlıyorsun.Filmlerden böyle öğrenmişiz ya, gerçek aşk şablonuna oturtmaya çabalıyoruz herşeyi.Ve gözümüzde,gerçekte değil bak,gözümüzde diyorum,mükemmel bir aşk yaratıyoruz.Ama yok öyle birşey.

Birileri karşımıza çıkıyor,ve bize bizi gösteriyor.Evet belki o gerçekten ruh ikizimiz ama ruh ikizi bize kendimizi tanıtıyor ve gidiyor.Gerçekten ne istediğimizi anlamamıza yardımcı oluyor.Gerçek bir ruh ikizi ayna gibidir; kişi sana arkanda gizlediğin her şeyi o aynada;kendi yüzünde; yansıtır ve böylelikle yaşamını değiştirebilirsin.Ruh ikizi büyük bir ihtimalle tanışacağın en önemli insandır,çünkü duvarlarını yıkar ve seni uyanık tutar.Fakat bir ruh ikiziyle sonsuza dek yaşamak mı? hayır.. bu çok acı verici olur.Ruh ikizleri senin bir başka yönünü yine sana göstermek üzere hayatına girer ve sonra geldikleri gibi giderler.ve sen sadece bunun için şükretmelisin.

Bizim problemimiz ELİMİZDEKİNE GİTME FIRSATI TANIMIYOR OLMAK, ilişkinin kısa bi yaşamı olabileceği gerçeğini kabullenmemek. içerisinde faydalı birşeyler bulmaya çalışırken boş bi çöp kutusunu yalıyorsun, ve eğer dikkatli davranmazsan bu koku sonsuza kadar burnunun önünde yer alarak yaşamını bir felakete çeviricek.Bu yüzden , bırak bu koku dağılsın..Sonra İyikide öyle olmuş diyeceksin.Çünkü o gittikten sonra evet acı çekiyoruz ama ondan sonra geleni ondan çok seviyor,iyi ki gitmiş diyoruz.

Bazen güzel şeylerin olması için,olanın yıkılması gerekiyor,kentsel dönüşüm gibi birşey yani.

Tecrübelerimin bana öğrettiği en değerli şey şudur; birşey kendiliğinden olmuyosa zorlamıycaksın.Çünkü olası varsa kendiliğinden oluyor.Bir ilişki olmamışsa,olmuyorsa bırakıcaksın,demek ki o değil.Ne kadar seversen sev, bırak git,otur sabret.Karşılığını alacaksın.

Kendini ziyan etmeye,hayatı zehir etmeye inanın gerek yok.Birşeyler yaşanıyorsa sebebi var.Hem gideni rahat bırakmak,ona mutluluk dilemek,herkes gibi sıradan biri olduğunu düşünmek o kadar rahatlatıyor ki insanı..

Yazıya ilham veren şarkıyı paylaşmadan olmaz.Demişki Göksel :Bende bir aşk var onu yanlış kalplere bıraktım..