blog tutmanın faydaları

Günlük tutmayı hep sevmişimdir.geriye bakıp neler yaptığımı,hangi ruh hallerinde olduğumu okumak iyi gelir bana.Tüm yaşananları tecrübe olarak gördüğüm ve tecrübelerimi en değerli hazinem kabul ettiğim için gerçekten çok faydalı oluyor. Bugünde blogda eski yazıları okurken, 12 Mart'ta yazdığım kayıta denk geldim.Kilolarla başım dertteydi Mart ayında,daha doğrusu uzun süredir dertte olduğum kilo problemi artık iyice sıkıntı haline gelmişti.(mart ayında sıkıntı haline dönüşmesi de ''mart ayı dert ayı'' nın ispatı gibi olmuş..kikikiiki) .Öyle bir-iki kilo değil baya baya bir iki beden büyümüştüm ve ciddi anlamda beni rahatsız ediyordu.O tarihlerde başladığım bazı ufak tefek önlemlerle hedeflediğim kiloya ulaştım.69 kilodan 62'ye düştüm!! Bu kadarını bende beklemiyordum ama demek ki isteyince,hedefleyince oluyormuş.Bunun için kendime yine burdan bir TEŞEKKÜR ETMEK istedim.Umarım tüm hedeflerime böyle kolay ulaşırım sevgili kendim,tebrikler.Sanada teşekkürler evren! (ps:geç kalan siparişleri unutmadım,bekliyorum!)

Farkındayım (Sezen Aksu)

Her sözü çok güzel,çok anlamlı,tüm Sezen Aksu şarkıları gibi..
Ama bu haftaki modumuza uygun Sezen Aksu şarkısı budur.Son zamanlarda içimi huzurla dolduruyor bu şarkı..

''Öteki olabilmeyi,geride durabilmeyi öğreniyorsun..'' Aahh beeee... :))

Giderim bu diyardan

Bu sabah kulaklık kulağımdaykem her nasılsa, birden bu şarkı çalmaya başladı ve olduğum yerde öylece kaldım.Telefonumda bu şarkının kayıtlı olduğunu bile unutmuşum ve kendi kendine müzik çalar açılmış!!
Bu benim bir zamanlar alarmımdı.Evet sabah uyandırmak için çok acıklı biliyorum.O dönem demek ki neler yaşıyormuşum ki, bu moddaymışım.Ama özellikle bugün tekrar dinlemek bana iyi gelmedi..

Gidesim gelmiş benim.Çok bıkmışım.İstanbul üstüme geliyor artık.Özellikle bu son yaşadıklarımdan sonra,uzun vadede kendimi mutsuz edecek hiç bir şeye izin veremem artık.O zaman eğer mutsuz ediyorsa beni İstanbul,acilen gitmeliyim artık ben..

I will live,I will love,I will dance again.

İyi ki bir yogaya gittim ha, ne zaman kafamı birşeyler meşgul etmeye başlasa 'let it go' 'let it go' 'think,positively' diye mırıldanırken buluyorum kendimi.Olmaz ben kaygılı insanım,dışarıya belli etmem ama kaygılanmadan duramam.Hatta öyle ki hep kötü ihtimalleri düşünürüm.Evet ben,herkesin çok pozitif bildiği insan. Hayat kitaplardaki gibi değil.Herşeyi biliyorsun,anlıyorsun ama uygulayamıyorsun.Biri gelip bana içinde bulunduğum durumu anlatsa, ben ona ne yapılması gerektiğini öyle bir anlatırım ki, ne piskologlar,yaşam koçları anlatamaz.Bazen diyorum ki,çözdüm ben olayları bitmiştir.Ama işte birde kendime faydası olsa şu bildiklerimin.Bir de kendim uygulayabilsem. Böyle durumlarda beni ayakta tutan şey; bu durumun geçici olduğu,tek yapmam gerekenin beklemek ve herşeyin birden bire yeniden nasıl da güzel olucağını bilmem oluyor. Hiçbir acı,üzüntü sonsuza dek sürmez,sen istesen bile.Hiçbirşey acıtmaz zamanla ilk günkü gibi.. Ben iyiyim,dahada iyi olacağım ve bloğuma hep mutlu,güzel,renkli,neşe dolu yazılar yazacağım.Yemekler yapacağım.Hep güçlü,inançlı ve daha da yüksekte olacağım.Kendime verdiğim sözüm bu..