30 Ekim 2010 Cumartesi

ah bu ben ah !!

Ben beni napsam bilemiyorum bazen.Zaten ne zaman bişeyler yazmak istesem, ozaman kesin neyapacağımı bilememişimdir yine... ya mutluluktan,ya sıkıntıdan,ya üzüntüden ama bilememekten,orası kesin.. İşte o bilememekler,kararsızlıklar beni öldürecek! Başak burcuyum diyemi,bana bi karışan görüşen yok,yıllardır kararlarımı kendim veriyorum ve beni bağlayn bişey yok diye mi bilmiyorum ama bıktım artık. Hani kandilde,yıldız kayarken,doğumgününde mumları üflerken ya da dilek tutulan herhangi bi anda ben hep kararlı olmayı istemişimdir.Kararlılıklık, biraz kararlılık lütfen, her saat insanın fikri değişmez ki, insan biraz dediğim dedik olur.Hep bu iyimserliğim yüzünden, herşeye her olaya iyimser baktığım için! Sürekli okuduğum kitaplar da hep destekliyo bu iyimserliği, doğal yapım yetmezmiş gibi bir de habire habire okuyup iyice güçlendiriyorum, olumlu yönleri gör, sevgiyle bak,kendine vakit ayır,onu sev bunu sev,affet!! Kızım anlamıyo musun yıllardır, sen nekadar sevgi dolu olsan, olaylara pozitif baksan, yok insanlar böyle değil, bazıları okudukça,yaşadıkça anlasa da bazılarının bunu bir ömür çabalasa kavramasına imkan yok! Kasma kendini,yorma.. Adam ağzına sıçtı gitti, sen hala şöyle yapmıştı, böyle mutlu olmuştuk diye düşün, e bir sene çıkarsan, aynı şehirde, aynı evde olursan, illaki güzel şeyde yaşanır, yemek yersin,kahve içersin,gülersin,illaki yani.Bozuk saat bile günde iki kez doğruyu gösterir.Ben herifin beni adam yerine koymadığını, oyuncak gibi canı istediğinde oynadığını,bağrına bastığını, istemeyince atıp, üstüne basıp geçtiğini unutiyim, pazar günü ne güzeldi kahvaltı yapmıtık,yemiştik içmiştik, hhahahah onu düşünüp duygu seline kapilim, ne salak ne saf insansın sevinç, bu olaylara iyi açıdan bakmak değil, olumlu olmak değil bu düpedüz saflık! Kendine değer vermemek. İyi bir insan değilim ben, salak bir insanım.Arzularına yenilen bir insanım.Özledim diye, sarılmak istiyorum diye kendimi kandırıp, beni yerden yere atan bi adamın kollarına atılmak isteyen sersemin tekiyim!! Bunları düşünüp 'hayır busefer kararım kesin,dönmiycem' desemde, biliyorum ki şimdi bana birşeyler yazsa, gelse, yine dayanamaz dönerim, ve hatta bunu bekliyorum, hergün birşeyler yazmış mı diye beklemek, her telefona koşmak neyin alameti.Hiç birşeye şikaye etmeye hakkım yok benim, kendim ediyorum kendim buluyorum!