Sosyal medya bağımlılığı

"Ay eskiden ne güzel mektup vardı,ankesörlü telefon vardı,kartpostal vardı" diye Facebook hesabından paylaşım yapanlara selam!

Evet vardı,güzeldi ama şimdi daha güzel şeyler var.

İçinde bulunduğumuz an en güzeli, şimdi ilişkiler online, yaşananlar anında paylaşılıyor,bence çok güzel.

Belki 10 yıl sonra böyle olmayacak ,ozamanda kesin Facebook ne güzeldi Twitter ne hoştu diyenler olacaktır.

Şimdi de dolaşan videolar var mesela; aslında yalnızmışız arkadaşımız yokmuş,kendimizi kandırıyomuşuz...

Tabii ki abartanlar var, gerçekten yalnızlaşanlar,kendini kandıranlar,likelarla,retweetlerle mutlu olanlar.Bende zaman zaman kendimi kaptırabiliyorum ama bazen de aylarca bakmıyorum bloğuma bile,Facebookumu kapatıyorum aylarca.Kendimi kaybetmiyorum,bu çok önemli.Yani herşey dozunda güzel.

Sosyal medya sayesinde belki adını bile unutacağım bir çok arkadaşımdan haber alıyorum,yeni insanlar tanıyorum,güncel haberleri alıyorum,yeniliklerden haberdar oluyorum.

Iyi ki bloğum var,benim internet günlüğüm, 3 yıl önce bu ay ne yazmışım açıp okuyorum ne güzel.Iyi ki yazmışım ❤️

Ben sosyal medyayı çok seviyorum! İyi ki var ve doğru kullanıldığında çok güzel.

Bu kadar üstüne gidilmesin,gerçek bir öpücüğün bir smileyin yerine geçemeyeceğini bizde biliyoruz 😘😘 

Canım kendim beni hiç bırakma! 

Hayallerimiz hep güneşli olsun

Yağmurlu havada evde olmak gibisi yok.Ben yağmurlu,kapalı havaları çok severim,evde olmak için bahane.

Bugün yağmur sesiyle uyandım,uzun uzun dinledim.Bi ara ütü yaparken sağnak bastırdı,televizyonu kapatıp yağmur sesiyle ütü yaptım.Böyle de manyak bir mutlu olma şeklim var.Evde kahvem varsa bir de...Böyle de kolay şeylerle mutlu olurum aslında ama bugün hiçbirşey içimdeki acıyı bastırmıyor.Sanki beni mutlu etmek için herşey özellikle sağlanmış gibi,sanki birileri mutsuz olduğumu biliyormuş gibi ama canım acıyor.

Eskiden üzgün olduğumda hemen birşeyler bulurdum beni sevindirecek.Bir süredir duygularımı bastırmanın bana iyi gelmediğini farkettim.Tabii ki günlerce böyle gezmiycem,yapamam zaten ama bugün tüm duygularımla yüzleşicem,üzülüceksem üzülücem,mutluymuş gibi yapmıycam.

Biliyorum mutfakta birşeyler yapmak bana iyi gelir ama içimden gelmiyor.Çok mutlu olduğum bir günde yaptığım vişneli turtanın tarifini paylaşmak istiyorum.Tarif araştırmadım,nasıl birşey istediğimi düşündüm ve içine katacağım malzemeleri buldum.Kek,kurabiye hamuru gibi yumuşak bir hamur ve çok ekşi olmayan iç malzeme hayal ettim.

Malzemeler:

3,5 sb un

1 yumurta

1p vanilya 

vişneli turta
Yarım paket kt

Yarım fincan süt

150 gr margarin

1,5 sb toz şeker

Yarım kilo vişne 

50gr bitter çikolata 

2 yemek kaşığı toz şeker

Önce yumurta ve şekeri karıştırdım.Diğer sıvı malzemeyi ve margarini ekledim.Un,vanilya ve kabartma tozunu ekleyip yoğurdum.Hamuru bir süre buzdolabında beklettim,margarin donsun hamur çıtır olsun diye.

Yuvarlak bir borcamı yağlayıp,unladım.

Merdaneyle açtığım hamuru borcama yerleştirdim.

Hamurun üstüne çatalla delikler açtım.

Çekirdeklerini çıkardığım vişneleri hamurun üstüne dizdim.

2 yemek kaşığı şekeri üstüne döktüm,ekşi olmasın diye.

Çikolatayı ekledim.
Üzerine de kalan hamurdan şekiller yapıp yerleştirdim.
önceden 170 derecede ısınmış fırında pişirdim.15-20dk yeterli.

Fırından çıkarıp soğuttuktan sonra üstüne pudra şekeri döktüm.

Dondurmayla servis yaptım ve herkes çok beğendi

Ben de mutlu oldum.Yemek yapmanın en güzel yanı sevdiklerimizle paylaşmak.Sevdiklerimizin hep yanımızda olması dileğiyle... Anneler günü kutlu olsun...Bir gün anne olmak ümidiyle...