Babalar gunu.

Bu sefer ne gerek var deyip,dusuncelerimi paylasmaktan vazgecmiyorum ve bu yaziyi bugun sevdiklerini ozleyen herkes icin paylasiyorum. Aslinda bir kayip yoktur,donusum vardir.Bir kisiyi gercekten seviyorsaniz o kisi asla yokolmaz ve onun varligini herzaman hissederseniz. Babama karsi sukur duygusu ,hergun bir sekilde kendini hissettiriyor,ona sukretmeliyim diye dusunmuyorum o kendiliginden geliyor. Hergun bir sekilde iyi ki bu kadar okumam icin beni desteklemis ,iyi ki okumusum diye dusunmeye basliyorum,sonra daha okuma bilmedigim zamanlarda bana aldigi kitaplari,okudugu masallari dusunuyorum.O kadar heyecanli okurdu ki, o yokken kitaplarin resimlerine bakardim.O kadar merak ediyordum ki okumayi,okula baslar baslamaz okumayi ogrendim.Okul hayatim boyunca babam beni hep destekledi,herzaman egitimime,kitaplarima para yatirmaktan cekinmedi.Ay sonlarinda,son paralariyla bana kitap aldigi cok olmustur.Herzaman eve gazeteler,dergiler alinir,her sayfasi okunurdu.Ben istemedigim halde kurslara,dershanelere yazdirdi.Okumami herseyden cok istedigini biliyordum.4. siniftaydim,babam Turkce defterimi buldu,kompozisyon odevim vardi,yaz tatilimizde neler yaptigimizi anlatan.O anda o kadar korkmustum ki kizacaklar diye,elinden almak icin cok ugrastim ama yapamadim.Yazdiklarimi okuyunca yuzunde bir gulumseme olustu ve cok mutlu oldu,ne kadar guzel cumleler kurduguma inanamadi,aferin cok guzel yazmissin dedi,babanem de o da, cok guzel seyler soylediler.Babam beni hep takdir etti ve gurur duydu.Arkamda,"oku dogru yoldasin" diye bir destek oldugunu hep hissettim.Kizdigi zamanlarda bile hep birsey ogretti.Benim yolum,babamin yolu, hep o yoldan gittim,dik kafaliysam da tutucuysam da vazgecmedim. Bana ogrettiklerine,kizdiklarina,yasakladiklarina,bu dunyadan gecisinin kolay olusuna sukrettim ve hergun sukrediyorum.Sukran duygusu babamla hep baglantida olmami sagladi.Oyle ki aldigim karalarda hep yanimdaydi.Bazen yapmak istemedigim,gerek yok dedigim seylerde, o bana yapmam gerekeni hissettirdi.Bazi adimlari atarken ve bazen geri cekilirken hep yanimdaydi.Birgun babamla karsilastigimda,sadece sarilicaz,konusacagimiz hicbirsey yok,cunku zaten o herseyi biliyor...

Değer ✨

Öyle karanlık gecelerim oldu ki hiç sabah olmıycak ,hayatım hep öyle devam edicek,hiç bitmeyecek sandım.Kendi hayatımda kendime yer olmadığını hissettim,evimde yatıp uyanmak için dua ettim,günlerce.Tam herşey düzeldi derken,herşey yeniden başladı ve bu şekilde aylarım geçti,yıllar gibi uzun geçen.Geçmez sandığım,bitmez sandığım ne varsa geçti,gitti.Ömrümden ömür götürerek,yaşama hevesimi emerek,çocuk sevincimi yokederek,içten gülüşlerimi çalarak,yüzümde donuk ifade bıraktı.Kendimin elinden tuttum ve devam ettim.

Bugünümün değerini,kendimin kıymetini bilmeyi,hayatımın misyonu haline getirdim.Hangi günlük sıkıntı o karanlık gecelerden beter olabilir ki.Hangi gelişme,bir sabah kara habere uyanmaktan kötü olabilir.Rahat nefes aldığım her ana şükrediyorum,bir de artık eften püften sorunu olan tanıdığımın tanıdığı bile olsun istemiyorum hayatımda.Dinleyemiyorum bile.Kimsenin ne sorunu,ne hayatı zerre umrumda değil,güzel deneyimleriniz,gelişim fikirleriniz,dardaysanız düzlüğe çıkma planlarınız varsa sabaha kadar dinlerim.

Hayatımda hiçbişey şey kusursuz değil,gördüğüm güzel göl manzarasının içinde bile timsah var Allah aşkına,hiçbişey göründüğü gibi değil.Ama neye bakarsan onu görürsün.Benim yolum da böyle.Anlayan anlar,anlamayan anlamaz zira ben bu yolun burasına gelene kadar kimler geldi kimler geçti,bu yolun tek olmazsa olmazı benim

https://www.youtube.com/watch?v=ByzQig8DnWU

Kurabiye tadında...

25 yasında basladıgım blog hayatıma bugün 32 yaşımda devam ediyorum...
Vay be...
Bir kurabiye tarifine bakayım diye girdim ve eski yazılarımda kayboldum.Ne güzel kitaplar okumuşum,ne guzel filmler,oyunlar izlemisim,duygularımı,acılarımı ne kadar içten ifade etmişim,yaptıklarına iyi ki diyebilmek ne güzel...
Daha da çok iyi ki diyebilmek için daha çok üretmek lazım illa ki...

O kurabiyeleri yapan,evde kitap okurken derin düşüncelere dalan,İstanbulda tek başına ayakta durmaya çalışan kız şimdi anne olmaya hazırlanıyor,hem de Amerikada!! Hayat sen planlar yaparken başına gelenlermiş ya işte öyle...
Bugün yine kurabiye yapıcam,yemek yapıcam,belki yine biyerlerde paylaşıcam.Yine böyle planlar yaparken 5 yıl sonra nerde nasıl olucam kim bilir.

Tüm bunlar anı yaşamak gerekliliginin saglaması gibi... Ne kadar ana odaklanır,günü güzellestirirsen o kadar güzel hayat yaşamış oluyorsun.Yani hesaplar,planlar bir yere kadar,kaygılar,beklentiler anınızı boşa harcamaktan başka işe yaramıyor.

Soyle yazılar yazıcam,böyle kararlar alıcam diye sözler vermiyorum boşa, ama yazmak paylaşmak niyetindeyim,evrene sinyalimi gönderdim

Daha içerikli,daha içtenlikli yazılarda görüşmek üzere...

Burdan olmazsa YouTube dan : Sevinç Güzel

Ordan olmadı Instagram : sevomevo



Sevgiler...

Amerika abur cuburları tattık // Sevinç Güzel

Selam uzun suredır blog postlarım hep vıdeo paylasımı seklınde farkındayım Biraz youtube a yogunlasmıs olabilirim ama blogspot hala bebegim En kısa zamanda yeni yazılarda gorusmek uzere Anlatacak cok sey var

Florida'da sakin bir Pazar günü / Clearwater'da brunch

Amerika'da Market Alışverişi , Türk Marketi