Ederi kadar

Bize en büyük kötülüğü "bana bir adım gelene ben on adım giderim" diye diye bunu iyi birşey gibi benimseten büyüklerimiz yapmış.Sana bir adım gelene bir adım gitmek lazımmış.Herkese hakettiğini vermek lazım,ne eksik ne fazla.Başımıza ne geldiyse o on adım gitmelerden geldi.

Tutamıyorum zamanı

Selam!

Hep derlerdi hani 25'ten sonra zaman nasıl geçecek anlamazsın,gerçekten de öyleymiş.Nezaman 2013 oldu,nezaman bitti anlamadım.
Aralığı da yarıladık,2014 de günler kaldı...
En son 2008'de düzenli blog yazardım,öğrenciyken,keyif yapmak için bolca vakit varken, ama daha sonrasında da devam ettim iyi kötü.Son iki aydır neden bu kadar uzak kaldığıma gelince,hadi anlatayım.







Yeni bir okula başladım,hem de hiç planda yokken.Freelance olayına tam adapte olmuştum,keyiflere doyamazken nedense aniden karşıma çıkan bir iş teklifine hayır diyemedim.Asla aklımdan geçirmezken... İyi mi ettim kötü mü hala bilemiyorum.Öğrencilerim beni çok güzel karşıladı,bana kekler pastalar yapıyolar,hediyeler veriyorlar.Bir de ben onlara alışabilsem.Açıkçası uzun süredir böyle yoğun bir ortamdan çok uzak kalmışım,üstüne bir de benim özel derslerim eklenince sanırım hayatımın en meşgul günlerini yaşıyorum.




Evime ve kendime uzun uzun vakit ayırdığım zamanları çok özlüyorum.Arasıra küçük keyifler yapıyorum yine ama günler anlamadan geçiyor.Hayatımın en değerli günlerinin böyle hızlı ve birbirinin aynı şeklinde geçmesi beni bazen üzmüyor değil.





Bu iş hayatının en güzel tarafıysa öğretmeler günü oldu.Bol kutlamalı bir gün hatta bir hafta oldu.İyi ki öğretmenim,işimi çok seviyorum.Haftaiçi okul,akşam özel dersler,haftasonu bir dil okulunda sınıf dersleri...Bir sürü öğrenci,bir sürü sevgi... Ne kadar çok insanla konuşuyorum,konuşturuyorum.

İşte böyle günler öğreterek,yeni insanlar tanıyarak,şükürle ve sabırla geçiyor.

Gönül isterdi ki daha çok yemek yapayım daha çok gezeyim...

Sağlık olsun da.. Arada yine uğrar,yazarım.

Sevgiler..