Beni hayallerimin bittiği yere asın...

Bugün ne tuhaf bi gündü, sürekli içimden hayat ne garip , ben ne tuhafım, ne kadar kararsızım, ne kadar dengesizim, fikirlerim ne kadar çabuk değişiyo tehlikeliyim deyip durdum.Ve gün boyu bu düşünceler kafamın içinde dönüp dururken arkada çalan fon müziği; ''hayat ne garipti''.. Onuda bir Cem Karaca söylüyordu bir Mahsun Kırmızıgül.. Akşama doğru müzik değişti, Zerrin Özer ''yol bir garip yolcu bi garip'' çalmaya başladı. Sabah 8.30 itibariyle milli eğitim memuresinin çartlak sesiyle uyandım.Neymiş bilmem ne okuluna vekil öğretmen olarak tayin edilmişim,onaylıyor muymuşum? sonra uyu uyabilirsen tekrar, zaten erken kalkıcam ve pilates yapıcam diye yatmıştım ama bi şekilde kendimi ''uyuyakaldım erken uyanamadım'' diye kandıracaktım.Yatağın içinde dönüp dururken bir telefon daha, okul müdürü... ''bahçeköye bekliyoruz sizi, sarıyer kaymakamlığına dilekçe yazın gelin''..kararsızlık..ve ardından Sarıyer yolları..ayaklar geri geri gider.... dilekçe alınır ve vazgeçilir...Hızlı bir şekilde eve dönülür, dönerken fon müziği umut doludur...Levent'e gelince otobüsten inilir..gökdelenlere bakılır..derin bir nefes alınır ve esaretten kurtulmuşcasına ,ayakları yerden kesen özgürlük!! eve gidilir , doğru yaptığına, hayallerinin peşinden koşulması gerektiğine karar verilir,mutlu olunur,herşey unutulur... telefon... müdür.. ''gelicektiniz?''. -bakın ben istemiyorum... ''çocukların dersleri boş geçiyo,hoca yok''... -ben istemiyorum,yani öğretmenlik.. ''çocuklarr, bakın gelin bi görüşelim''.. -tamam,geliyorum... yol çok uzundur.. çok uzaktır.. tahmin edilenden çok uzak... yollar,deniz,orman,kırsal ve bahçeköy... gerçekten bi köy.. şaka gibi... ama herşey çok sevimlidir.. otobüsten inilir, yürünür, çocukların oynadığı dar sokaklardan ve okul... bir okul, ne ifade eder bi öğretmen için, benim için.. evinden kaçan bi kız çocuğunun, evine çaresiz geri dönüşü. müdür, içimi acıttı, kariyer,para,hedefler hepsi bi kenara di mi, öğretmensin sen,çocuklar.. vicdan,mantık,duygular.. anlaşılır..otobüste fon müziğini Mahsun Kırmızıgül söyler.. gökdelenler.. görmek istemiyorum,kafamı önüme eğip, suç işlemiş gibi eve koşuyorum.. Niran Ünsal söylüyor; ''ben ne zaman büyüdüm anne??'' ben neden hiç olmak istemediğim yerdeyim? beni hayallerimin bittiği yere asın...

evde tek başına !!

Sürekli yapıcak bi işim varmış gibi telaş içindeyim, nete girerken, televizyon izlerken,yatarken,uyurken hep bi pişmanlık içindeyim.Sanki bi sürü iş var yapmıyorum yatıyorum, kalkınca bakıyorum ,ortalığı topluyorum,temizlik yapıyorum ,aynı şeyler aynı şeyler.. Bi de bi tembellik üzerimde, oje sürmeyi bile iki üç gün önceden yapılıcaklar listesine ekleyip, çok önemli bi işmiş gibi yapıyorum.Bazende çok öenmli bişeyi çok önemsizmiş gibi yapıyorum.Aslında herzamanki anormal halim, bazen bayıyorum kendimi, allahtan yalnız yaşıyorum da başkalarınıda baymıyorum..

Herneyse, blog konusunda karar verdim, yani yemek bloğu diye açtım ya ben burayı, olmıycak galiba ,zorlamıyim kendimi.Eskisi gibi yemek yapmıyorum, yapsam da bloğa koymaya değicek şeyler değil.O yüzden sevincinrenkleri ni günlük olarak kullanmaya karar verdim, tabii ki yemek yapınca ekliycem ama yemek bloğu değil.Sevinclilezzetlere de sadece tarif eklicem.

Mesela dün kursta yaptığım çikolataları ekleyerek başlayabilirim.Aslında buraya eklemek için çektiğim güzel fotoğraflar vardı.Bilgisayarımın çökmesi sonucu bütün fotoğraflarımı kaybettim, aslında ilk başta çok üzülmüştüm ama napalım, belkide böyle olması gerekiyodu.Bazen çok eski fotoğraflara bakıp bakıp üzülüyodum, silemiyodum bir türlü.Ne demişler; sil baştan başlamak gerek lazım bazen..:)) Gelelim çikolatalaraa , ya yaptım o kadar kıyıp da yiyemiyorum:) çok güzeller, mis gibiler..Biraz önce çamaşırları astım, sıcak çikolata yaptım ve 3 tanesini özenle seçtim..Bu arada farketim ki sadece 3 parmağıma oje sürmüşüm, ne tembelim ya:)

Hayat sevinçlerle dolu.. ne güzel:)

Bugün çok mutlu bir gündü, çünkü akşama kadar çikolata yaptım!! Son zamanlarda bir sosyalim bir sosyalim sorma gitsin, gezmeler,partiler,kurslar, çok mutlu zamanlar geçiriyorum..bugün bir kez daha anladım ki hayatta şükredicek şeyler hiç bitmez, nelere sahip olduğumun farkında mıyım diye öyle çok soruyorum ki kendime, ve öyle çok şey buluyorum hergün...Çok teşekkür ederim her şey için sonsuz şükürler olsun ...